Maykel mag écht alles vandaag!

DE DROOM

Maykel (13) wil heel graag in een Lamborghini rijden

DREAMCHASERS

Aniek en Marta

DE DROOMDAG

Het is dinsdagochtend 09.50 uur De zon schijnt, het belooft een prachtige dag te worden. Brugklasser Maykel zit net in zijn volgende les en weet nog van niets. Wat hij wél weet, is dat hij heel weinig zin heeft in deze les. Want: saai. Totdat zijn juf hem ineens haar telefoon in zijn handen drukt. “Maykel, het is voor jou,” zegt ze. Verbaasd kijkt hij de juf aan. Aan de andere kant hoort hij de stem van dreamchaser Aniek. “Kijk eens naar buiten,” vraagt ze Maykel. Wel zo handig dat hij bij het raam zit. Toen hij dreamchasers Aniek en Marta en fotograaf James zag staan, zette Maykel een weergaloze sprint in. Binnen een mum van tijd staat hij op het schoolplein, alwaar de eerste partypoppers door Aniek en Marta afgeschoten worden. Bam! Maykel kan het nog niet geloven. “Is mijn Droomdag echt vandaag? Dat had ik écht niet verwacht,” herhaalt hij wel tien keer. Het enige wat hij niet snapte is dat zijn moeder zijn gymschoenen meegegeven heeft, terwijl hij op dinsdag helemaal geen gym heeft.

Er zijn vandaag maar een paar andere kinderen in de klas, en ze komen hem allemaal uitzwaaien. Als Maykel een foto van zijn favoriete YouTuber Don de Jong krijgt met daarop een persoonlijke boodschap – ‘Heel veel plezier op je Droomdag!’ – kunnen enkelen een jaloerse blik niet onderdrukken. Maykel stapt in de auto en zwaait nog een keer naar de achterblijvers voordat ze teruggaan naar hun – saaie – les. “Wat zullen ze jaloers zijn,” glimlacht Maykel. Gevolgd door: “Echt waar, vandaag is dus mijn Droomdag?” (elfde keer).

Kid in the candy store
Wat volgt na een gezond ontbijt? Juist, een emmer snoep vullen bij Jamin! Althans, wel op een Droomdag. Maykel is namelijk – zacht uitgedrukt – nogal dol op snoep. Niet verwonderlijk dat hij in de snoepwinkel alleen maar verrukt om zich heen kan kijken. “Wauw, mag ik deze emmer echt helemaal vullen?” Hij maakt graag nog wat ruimte voor wat extra snoepjes in de emmer. Vooral voor zure matten, die zijn favoriet. Maar eigenlijk is alles met (heel) veel kleurstof erin prima (hopelijk leest Maykels tandarts dit verslag niet).

Gewapend met een overvolle emmer wandelen we een stukje door Nijmegen. Maykel heeft geen idee van wat hem te wachten staat. Grappig genoeg wil hij dat ook helemaal niet weten. “Ik hou van verrassingen! Ik vind het juist leuk om niet te weten wat we gaan doen of waar we naartoe gaan. Als ik erom vraag, moeten jullie niets zeggen,” drukt hij ons op het hart. Oké Maykel, wij zeggen niks!

Als Maykel even later de Virtual Reality (VR)-room in Nijmegen binnenstapt, is hij even stil. “Een foto van Don de Jong, een emmer vol snoep en nu dit: mijn droom is nu al uitgekomen,” glundert hij. Met z’n VR headset en koptelefoon op, gaat Maykel de volgende anderhalf uur volledig op in verschillende spelletjes. Hij loopt op duizelingwekkende hoogte over een plank, racet over het circuit van Zandvoort en doet verschillende schietspelletjes. Vooral Beat Saber is favoriet: een spel waarbij je met een sabel – een soort Star Wars-zwaard – muziekblokjes (beats) weg moet slaan.

Vandaag mag écht alles
Als we de VR-room uitlopen naar de auto, is iedereen hongerig. Ook Maykel, en dat na een halve emmer snoep. Dat komt goed uit, want voor de lunch staat een van zijn lievelingsgerechten op het menu: een heerlijke kapsalon. Niet zomaar bij een eetcafé, maar bij Döner Kebab Nijmegen: dé beste kapsalontent van de stad, aldus Maykel. Dat blijkt: hij gaat tot de laatste kruimel op. Moeiteloos. Als we naar de auto lopen, passeren we een ijszaak. Of Maykel toevallig zin heeft…? Wie denkt dat hij na een halve emmer snoep en een kapsalon wel even genoeg gegeten heeft, kent Maykel nog niet. Hij durft het bijna niet te zeggen, maar eigenlijk heeft hij nog wel veel zin in een ijsje. Als hij hoort dat hij zelfs twee bolletjes mag kiezen, kan Maykel z’n geluk niet op. “Ik mag écht alles vandaag!” Inderdaad Maykel, vandaag mag écht alles.

Snel de auto in, op naar de volgende activiteit. Het is maar goed dat Maykel ons nadrukkelijk gevraagd had om hem vooral niets te verklappen, want nu kan hij zijn nieuwsgierigheid maar moeilijk onderdrukken. “Gaan we naar Amsterdam? Of naar Arnhem?” We houden wijselijk ons mond. “Ik moet echt even bijkomen, ik weet niet wat me allemaal overkomt,” verzucht Maykel.

Het aller-, allergaafste ooit
Een uur later parkeren we de auto. Niet in Amsterdam, ook niet in Arnhem, maar in Utrecht. Eerste stop: autozaak Meijers. Maykel valt compleet stil. In de zaak staan meerdere Lamborghini’s, zijn absolute lievelingsauto. Ook de Ferrari’s en Rolls Royces mogen niet ontbreken. En het mooiste is: Maykel mag in alle auto’s zitten. Stuk voor stuk gaat hij ze af. Maar daar blijft het niet alleen bij: buiten staat een witte Lamborghini Huracan op Maykel te wachten, klaar voor een ritje. Even weet Maykel niets uit te brengen. “Echt waar?” stamelt hij. Echt waar! We zwaaien Maykel en de chauffeur uit, daar gaan ze. Een half uur later keren ze terug. Maykel straalt als nooit tevoren. “Dit was het aller-, allergaafste ooit,” glundert hij. Ze hadden onderweg alleen maar bewonderende, jaloerse blikken gekregen Er had zelfs een jongen heel hard ‘wow, wat een mooie auto!’ geroepen.

Helaas moet de auto in de winkel blijven en stappen wij weer in onze ‘gewone’ auto. Niet veel later parkeren we bij een Johan Cruyff Court. Daar wordt Maykel opgewacht door niemand minder dan voetbalfreestyler Guido van Moorselaar. Want hoewel Maykel zelf behoorlijk goed kan voetballen, kunnen maar weinig mensen zoveel coole trucjes met een bal als Guido. Maykel blijkt een snelle leerling: in korte tijd leert Guido een paar mooie trucjes. “Thuis wel goed oefenenen hè,” benadrukt Guido als de ‘les’ erop zit. Maykel belooft het plechtig.

Drone en dansles
We blijven nog even op het veldje hangen, want fotograaf James heeft ook nog een verrassing voor Maykel. Het was hem al opgevallen dat Maykel de hele dag verlekkerd naar zijn drone had zitten kijken. Maykel had er nog nooit een bestuurd, maar vond het wel prachtige dingen, zei hij. Daar ging nu verandering in komen! James legt Maykel uit hoe hij werkt, en dan is het aan Maykel om ‘m de lucht in te sturen. Als een echte professional navigeert hij de drone naar onder meer het stadion van FC Utrecht. “Wat is dit te gek,” verzucht hij meerdere keren.

Als de drone weer veilig geland is, blijkt James echt van alle markten thuis: hij kan namelijk ook heel goed dansen. Dat komt goed uit, want Maykel wil heel graag het bekende Jerusalema-dansje leren. Laat dat maar aan James over! En zo ontstaat er spontaan een privé-dansfeestje op de parkeerplaats!

The end… toch niet!
En dan zit de Droomdag erop. Althans… dat denkt Maykel. Het is tenslotte al half zes en we rijden weer richting zijn woonplaats. Hij zit enigszins beduusd op de bijrijdersstoel, en zegt alleen maar hoe mooi hij de dag vond. Als we zijn straat inrijden, staan zijn ouders hem al op te wachten. Hij rent op ze af om alles te vertellen. Net als hij denkt dat de dag nu dan echt klaar is, overhandigt Marta hem een tas met daarin een flink aantal Ajax-gadgets en heel veel sushi. Een schot in de roos, want Ajax is zijn favoriete voetbalclub. Dan ziet Maykel de sushi. Nóg een vreugdekreet. Want naast snoep en kapsalons, is ook sushi zijn ‘lievelings’. We moeten ze alleen nog even zelf maken. Na zorgvuldig een paar sushirolletjes gedraaid te hebben, sturen we Maykel de tuin in om met zijn nieuwe Ajax-bal de trucjes van Guido te oefenen. Wij maken in de keuken de sushi af, en eten die later met z’n allen – Maykel, zijn ouders, Marta, James en Aniek – op. Tegen tien uur dommelt Maykel bijna in slaap op de bank, hij kan niet meer. Tegelijkertijd raast de adrenaline nog door z’n lijf. “Ik ga deze dag nooit meer vergeten,” zegt hij. Hij vond alles geweldig, maar het ritje in de Lamborghini Huracan staat bovenaan. Dankbaar als hij is, zegt Maykel stellig dat hij later ook een Droomdag voor een ander kind wil organiseren. Een mooier compliment bestaat niet. Dank je wel lieve Maykel!