Precies 10 jaar geleden werd ik samen met mijn broer overvallen door 2 dreamchasers, Dirk en Linda. Ze kwamen mijn droom ophalen. We werden binnenste buiten gekeerd om onze ultieme dromen naar boven te halen. Wat is je lievelingseten? Wat is je lievelingsmerk? Wat is je droomauto? Maar de belangrijkste vraag: Wat is jouw ultieme droom?
Ik droomde ervan om samen met New Kids een video op te nemen, freestyle snowboard les te krijgen van een professional en naar een première te mogen van een bioscoopfilm en te shinen op de rode loper. Het voortraject waarin ik kon nadenken over mijn dromen was al helemaal geweldig.
Zes weken later was het dan zo ver. Ik werd eerder wakker gemaakt dan normaal en dat kon maar één ding betekenen, vandaag is mijn Droomdag. Om stipt 7.00 stond er een witte limousine voor de deur waar Linda en Dirk uitkwamen.
Bij het instappen van de limousine was daar mijn eerste verrassing. Er stond een tas vol kleding van mijn favoriete merk! Ook mijn lievelingssnoep en drinken was in veelvoud aanwezig.
Onderweg naar de eerste activiteit, al speculerend waar we naartoe reden, zag ik in de verte afslag ‘’Maaskantje’’ staan. We begonnen de dag met het maken van een sketch van New Kids en voordat de opnamen begonnen kreeg ik een telefoontje van één van de acteurs van Maaskantje, namelijk Tim Haars ofwel “Gerrie”.
Niet alleen ik speelde een rol in de sketch, maar ook mijn broer Siebe en mijn vader Remie. Het was prachtig om met z’n drieën hiermee bezig te zijn.
Na de opname was het tijd voor een goede lunch en hup de limousine weer in. De volgende stop was Montana Snowcenter Kempervennen waar ik freestyle snowboard les kreeg. Na de les was het laat in de middag en ik had ook het idee dat hij bijna afgelopen was. Maar de limousine reed niet richting huis.
We reden naar de Verkade fabriek in Den Bosch. We reden de hoek op van de parkeerplaats waar ik een grote groep mensen zag staan. De limousine stopt bij een rode loper. Alsof het een echte première was werd de deur voor me opengedaan waar ik zag dat mijn klasgenoten, familie en vrienden achter de rode linten stonden te joelen, juichen en bloemen gooide. Het was de première van mijn eigen film die ik die ochtend zelf had opgenomen. Hoe vet! Na deze klapper op de vuurpijl was mijn dag echt voorbij. Er is nog veel nagepraat over deze dag. En nu bij het uitwerken van dit stuk beleef ik het nogmaals alsof het de dag van gisteren was.
Ondanks dat we in het verleden iets verschrikkelijks mee hebben gemaakt prijs ik mezelf als een gelukkig mens. De dankbaarheid richting de stichting Dream4Kids is erg groot en dit heeft mij en mijn broer er dan ook toe gezet om wat ons is overkomen graag aan een ander te geven. Ook dit is inmiddels een droom van ons geworden. We kijken er enorm naar uit om dromen op te halen en een onvergetelijke dag te realiseren.
