DE DROOM:
Natasja is gek op paarden, paarden en nog eens paarden. Bij alle vragen die wij stelden om achter haar grote wensen te komen wist ze wel iets te antwoorden met een paard. Of het nou vluchten voor een zombie Apocalyps op een paard was, of gewoon het borstelen van een paard dat maakte niet uit. Voor ons was het duidelijk; als wij op haar Droomdag niks met paarden doen, wordt het misschien wel een flop…
DREAMCHASERS:
Sozyar & Sam
DE DROOMDAG:
Op 23 oktober ging bij de dreamchasers wel heel vroeg de wekker. Natasja en haar zus zitten aan het ontbijt voor hun schooldag als ze te horen krijgen dat ze vandaag niet naar school hoeven. Ze krijgen een filmpje te zien waarin wij als dreamchasers vertellen dat Natasja haar grote dag is aangebroken en dat we onderweg zijn!
Toen was het zo ver..
Natasja is razend enthousiast om ons te zien. “Wat gaan we doen vandaag?’, is haar eerste vraag. Ze heeft zich mooi aangekleed en vertelt dat ze niet kan wachten. Ze moet nog heel even geduld hebben vertellen we haar. De eerste verassing is een klein stukje verderop.
Midden in een woonwijk stoppen we. Tot Natasja haar grote verbazing zit er achter de grote poort in een achtertuin gewoon een manege verstopt! Natasja is gelijk verdwenen en is druk bezig alle paarden naar haar toe te lokken. Plots horen wij het geluid van paarden op de weg en zien we een stukje koets boven de heg uitsteken. “Wauw wat mooi, wat toevallig!” zegt Natasja. Wij schieten stiekem in de lach, maar zeggen dat we het ook wel toevallig vinden. Dit is natuurlijk alles behalve toeval!
Ze straalt en krijgt een mooie glinstering in haar ogen.
De koets komt het terrein oprijden en de blik die vervolgens op Natasja haar gezicht verschijnt, maakt voor ons deze dag nu al onvergetelijk. Ze duikt direct op de paarden af om ze te knuffelen. Dan vertrekken Natasja, haar zus, de fotografe en de hoefsmid naar het bos. Natasja zit trots voorin de koets met een klein hondje op schoot. Ze straalt en krijgt een mooie glinstering in haar ogen. Natasja vraagt alles wat ze wilt weten aan de hoefsmid tijdens de rit. En wat weet ze veel na dit uur! De rit met de koets zit er dan helaas weer op. We moeten door naar de volgende bestemming. Nog een knuffel met de paarden en het hondje. Natasja blijft maar achterom kijken en zwaaien. Wat een knallende start!
Terug in de auto vertelt Natasja met veel enthousiasme over haar rit.
“Ze zijn zelfs in galop geweest en we zijn door een grote plas met water gereden”. Ze vertelt alles wat ze onderweg van de Hoefsmid heeft geleerd. Natasja is in het begin van de autorit nog heel enthousiast aan het vertellen en vergeet bijna dat er nog een hele dag voor de boeg ligt. Hoe verder we rijden, hoe vaker toch de vraag komt wat de volgende bestemming is.
Na een klein halfuurtje zijn we er.
Maar waar zijn we eigenlijk? De aankomst verklapt nog niet wat we gaan doen. Als we het gebouw binnen stappen zien Natasja en haar zus ergens “virtual reality” staan. Ze springen een gat in de lucht en vragen meermaals: “gaan we dit doen?”. Wij lachen een beetje, maar zeggen dat we nog niks verklappen. Als we eenmaal boven aankomen, zien de twee dat ze gelijk hadden. Ze gaan spelen met een VR-bril op bij Enversed.
Ze weten van geluk niet wat ze moeten doen en kijken elkaar vol ongeloof aan. We worden met open armen ontvangen en we krijgen zelfs een hele aardige privé gids die Natasja en haar zus begeleidt tijdens de spellen. Ze beginnen beiden nog wat voorzichtig met de spellen, maar worden al snel heel fanatiek. Ze kruipen over de grond en lopen tegen de wand omhoog. Ze vinden het fantastisch! Na een leuke tijd waarin ze pijl en boog schieten, hamburgers bakken en pinguïns gooien,verlaten we het gebouw weer. “Héél erg bedankt mevrouw, het was heel erg leuk” zegt Natasja nog snel voordat we weg gaan.
Inmiddels hebben we wel een beetje honger gekregen, dus we rijden richting de McDonalds. Dat is tenslotte Natasja haar lievelingseten. Het valt ons op dat Natasja echt een modelletje is. Zodra ze een camera ziet of hoort, neemt ze een pose aan. Zelf schiet ze ook graag een paar foto’s. Ze mag de camera even lenen en gaat helemaal in op haar rol als fotografe.
Zodra Natasja haar Happy Meal opent, vergeet ze even helemaal de camera.
“Zes medailles? Wat is dit?”. Zou dit een tip zijn voor de volgende bestemming? Ze denkt er goed over na, maar komt er nog niet uit. Ze deelt de medailles uit aan ons. Plots ziet ze dat onder haar Happy Meal ook een hint ligt. Ze ziet een foto met een paard, waar Bonfire op staat. Heel langzaam gaat er iets dagen bij Natasja, maar ze durft het nog niet hardop uit te spreken. We stellen voor eerst nog even een ijsje te halen, zodat ze er in de auto nog even rustig over na kan denken.
We bestellen een ijsje aan de balie en de manager vraagt ineens of ze niet zelf hun ijsjes willen maken? Natasja en haar zus kijken ons snel aan voor toestemming, maar staan ondertussen al te springen van geluk. Natuurlijk! Met een klein beetje hulp van de manager wordt er een professionele McFlurry en een softijsje gemaakt. “Hebben jullie dit geregeld??” horen we een paar keer als we naar de auto lopen. We lachen en zeggen dat we al wel dachten dat ze goed zouden zijn in ijsjes maken.
“Dat meen je niet, gaan we echt naar Anky?”
Terug in de auto zijn Natasja en haar zus druk in beraad waar de tips over gaan. We besluiten de laatste hint te geven: een foto van Anky van Grunsven. Natasja pakt de hint aan en haar ogen worden zo groot als de zon. “Dat meen je niet, gaan we echt naar Anky?”. Jazeker, we zijn nu onderweg! De rit lijkt eindeloos te duren, maar dat is maar goed ook. Natasja moet even bijkomen van deze verrassing en voordat ze eindelijk kan beginnen met het bedenken van vragen, rijden wij al bijna de oprit op van Anky.
Vandaag is de Anky fan-middag, dus Natasja is niet de enige fan die hier rond loopt. Maar ze is wel de enige fan die vandaag haar droomdag heeft. Dus we mogen in een aparte ruimte wachten tot Anky klaar is met training geven. Dan komt ze even speciaal met Natasja kletsen en mag ze al haar vragen stellen. Man wat is dit spannend!
Na enkele minuten vol spanning, komt Anky daar eindelijk aan.
Ze gaat bij Natasja en haar zus zitten en ze mogen alles vragen aan Anky. Dit is eigenlijk best wel lastig, als ze dan echt voor je zit, maar samen met de dreamchasers vraagt Natasja Anky het hemd van haar lijf. Anky geeft duidelijk uitleg over het rustbeen en het standbeen en vertelt hoe zij zo succesvol is geworden in het paardrijden. Vol ongeloof luistert Natasja naar alle tips.
Ondertussen zitten alle andere fans met smacht te wachten op Anky. Het is tijd dat we teruggaan en dat de fanmiddag kan beginnen. Maar eerst heeft Anky samen met de dreamchasers nog een speciaal cadeau voor Natasja. Ze krijgt van Anky een tasje met een compleet paardrijsetje met Natasja’s naam erop! Haar dag kan nu echt niet meer stuk.
Met het tasje in haar hand geklemd kijkt Natasja samen met de andere fans vol bewondering naar de training die Anky aan het geven is. En zelfs met al deze fans krijgt Natasja nog even extra aandacht en wil Anky weten of ze het nu goed heeft gezien welk been in ruststand zat en welk been niet? Natasja knikt overtuigend.
De paardenfluisteraar van Anky.
Na de training krijgen we een rondleiding over het terrein van Anky en niet alleen Natasja en haar zus zijn onder de indruk, ook de dreamchasers kijken hun ogen uit. Wat een paarden, wat een mooie stallen en wat is het groot! Het is voor ons een continue zoektocht naar Natasja, die ondertussen ontpopt is tot de paardenfluisteraar van Anky. Ieder paard krijgt een knuffel en legt tevreden zijn hoofd in de nek van Natasja. Geen paard of pony wordt overgeslagen er wordt alleen even een pauze ingelast als ze een praatje mag maken met Daniëlle Heijkoop, die we misschien volgend jaar wel op de Olympische spelen zien.
Deze is natuurlijk voor Anky!
Na de rondleiding sprint Natasja naar de auto om snel de overgebleven medaille te pakken. Deze is natuurlijk voor Anky! Met een lach hangt Anky de medaille om haar nek: “Ik heb al heel wat medailles, maar deze had ik er nog niet tussenhangen”. Natasja en haar zus mogen nog even op de foto met Anky en we houden buiten nog een fotoshoot met de paarden. Natasja lijkt wel een heus model zoals ze met de paarden voor de foto’s weet te poseren.
Na deze bijzondere activiteit gaan we naar De Coeckepanne.
Hier ligt op tafel een speciaal kaartje voor Natasja klaar. Namens al het personeel wensen ze haar een fantastische Droomdag toe. Een dikke glimlach op Natasja’s gezicht en daarna heerlijk kliederen met de stroop op haar pannenkoek. Ze drinkt heel wat cola weg en vertelt dat ze goed gebruik maakt van haar Droomdag. “Vandaag mag ik alles”. Als de heerlijke pannenkoeken op zijn, stappen we weer in de auto. ‘Gaan we nu nog naar de club?’ vraagt Natasja met een grijns op haar gezicht.
Maar helaas de dag is over, al zal die in de dromen van Natasja vanavond nog wel 300 keer worden herhaald.
SPONSOREN BEDANKT!
Benny Hurkmans Hoefsmid