De grote Harry Potter fan Aklilu maakt vandaag een dag vol magie en wonderen mee!

Van hongerige giraffen tot de magische krachten van stenen. Dromen komen uit op deze bijzondere Droomdag.

Aklilu gaat deze prachtige, zonnige en warme dinsdagochtend ‘gewoon’ naar school. Hij weet nog niet welke verrassingen hem vandaag allemaal te wachten staan. Zijn Droomdag is namelijk vandaag! Zijn beste vriend Max, Marco Haasjes van Inspyre en Marjolein van der Pol weten dit wel.  

Dan is het zover! Aklilu wordt door Marco en Marjolein verrast in de klas. De grote Harry Potter fan krijgt van hen een echte Harry Potter hoed en bijpassende cape. De magie van de dag begint langzaam bij Aklilu door te dringen; ‘Vandaag is het mijn Droomdag!’ roept hij enthousiast!  

Met de Harry Potter hoed en cape wordt Aklilu door al zijn klasgenoten bewonderd. Fotograaf Rutger Jongejan schiet de ene na de andere foto waarop Aklilu glundert. Als dan ook nog het beste vriendje van Aklilu, Max, binnenkomt vanuit een andere klas, is het enthousiasme compleet! De jongens zijn niet meer te houden! 

Natuurlijk speelt de Droomdag van Aklilu zich niet alleen maar af in de klas. Kom op, het schoolplein op!  

Aklilu ziet bij het verlaten van de school als snel de blinkende, super stoere Ferrari staan. Dat is het vervoer van vandaag. De glimlach van beide jongens reikt van oor tot oor. Dit is vet! En dat vinden de klasgenootjes van Aklilu ook. Kijken, aanraken, op de foto; het mag allemaal. Maar, verschil moet er zijn en alleen Aklilu en Max mogen ook echt ín de auto zitten. Adrenaline; wat is dit gaaf en wat is die wagen mooi! 

De fotograaf zet Aklilu en Max goed op de foto en na een mooie groepsfoto met de gehele klas van Aklilu en natuurlijk de Ferrari, is het tijd om echt op pad te gaan. Aklilu rijdt mee in de Ferrari en Max gaat samen met Marjolein en Marco in een andere auto. 

Als je in een Ferrari rijdt dan mag er best wel even hard worden geracet. En dat doet Aklilu ook. In de Ferrari bereiken ze al snel een snelheid van 110 kilometer per uur. De motor pruttelt en de uitlaat knalt. De muziek staat aan en het genieten is voor meer dan 100% aanwezig. Maar waar gaan Aklilu en Max eigenlijk heen? Max en Aklilu weten namelijk nog van niets. 

Het ritje van anderhalf uur is geweldig. Scheuren over het asfalt! De stop zorgt er bij Aklilu voor dat hij nog blijer en enthousiaster wordt. Ze zijn namelijk gestopt bij de ingang van Zooparc Overloon. Dat betekent wildlife, dieren en natuur! Yes!  

Aklilu is blij en kan niet wachten om de dieren te gaan bekijken. ‘Zijn er giraffen en cheetahs’? Vraagt Aklilu zich af? Dat zijn namelijk zijn lievelingsdieren. Wie weet… 

Aklilu en Max ontpoppen zich in het park al snel als echte rangers. Al struinend door de bosjes en paden ontdekken ze allerlei dieren. Marco en Marjolein moeten de grootste moeite doen om deze twee avonturiers bij te houden. Ze zien van alles en vliegen alle kanten op. ‘Oh kijk hier’ en ‘Oh moet je dit zien’, horen ze van allerlei kanten. De jongens kunnen de dieren echt van dichtbij bewonderen. En van al die indrukken en safari krijg je honger! 

Dus, tijd om even te lunchen. En omdat het een speciale dag is, mag dat met friet! Dat laten de jongens zich geen twee keer zeggen. Smullen maar jongens! 

Tijdens de gezellige lunch worden Aklilu en Max verrast met een prachtige verrekijker. En die verrekijker komt heel goed van pas voor hun volgende activiteit… want wie komt daar nou richting hun tafel lopen? 

Het is een ranger van Zooparc Overloon. ‘Zijn jullie klaar voor het echte werk?’ vraagt de ranger. Dat zijn de jongens wel. Maar wat is dat ‘echte werk’ eigenlijk?  

Dat echte werk betekent de giraffen voeren. En niet zomaar van buiten hun verblijf, nee echt daarbinnen. Gewoon op iets minder dan een meter vanaf deze geweldig grote dieren.  

Daarvoor moeten de jongens eerst flinke takken met verse bladeren meenemen, dan over een beekje met stenen klauteren en dan staan ze oog in oog met torenhoge giraffen. Aklilu blijkt een op-en-top ranger. De giraffen eten letterlijk uit zijn hand.  

Max moet even een beetje wennen en vindt het best spannend. Door goed naar Aklilu te kijken durft ook Max na een tijdje de giraffen van heel dichtbij te voeren. De lange tongen van de giraffen ritsen de bladeren met megasnelheid van de takken. De jongens zijn onder de indruk van de kracht! ‘Wauw!’  

Nee, er staat geen konijn op het menu voor Aklilu en Max. Voor wie dan wel? Voor de Cheetah! Het tweede lievelingsdier van Aklilu. Het is misschien niet het meest frisse klusje als ranger, maar dit is toch ook wel tof en spannend. 

De jongens halen op aanwijzingen van de ranger allebei een dood konijn uit de koeling. Deze mogen ze verstoppen in het buitenverblijf van de cheetah. De cheetah wacht ongeduldig in haar binnenverblijf. De jongens doen hun best de allerbeste en meest moeilijke verstopplek te vinden. Ze vragen zich af hoe lang de cheetah er over zal doen om de konijnen te vinden. 

Zodra de jongens het buitenverblijf uit zijn, wordt de deur van het binnenverblijf opengezet. De cheetah stuift naar buiten, op zoek naar die malse konijnen. En jawel, het duurt niet lang of de konijnen zijn gevonden en worden echt opgevreten! De jongens kijken ademloos toe. 

Het duurt nog lang voor de geur van het konijn van de handen van de jongens verdwenen is. Wat vonden ze het tof! 

Met zoveel indrukken en inspanningen als ranger valt Aklilu, opweg naar Veghel, even in slaap in de Ferrari. Ook Max is moe. Dat mag ook wel na het harde werken in het Zooparc. 

Gelukkig is de volgende activiteit een tikkeltje rustiger. Na een korte rit stopt de Ferrari in Veghel bij stenenwinkel ‘Siepies edelstenen en mineralen’. Aklilu’s hobby en interesse heeft alles te maken met bijzondere stenen en hun speciale krachten.  

In de winkel kijkt hij dan ook zijn ogen uit.  Al die stenen met hun glans en kracht. Hij is er van onder de indruk, net als Max. Tijdens een rondleiding door de winkel en uitleg bij diverse stenen is het Max eventjes te veel. Die stenen maken emoties los bij de jongens. Een traan volgt en samen laten ze zich troosten door alle glinsteringen in de winkel, een knuffel van Marjolein en de kracht van de stenen.  

Als cadeau krijgen de jongens allebei een aantal mooie stenen mee naar huis. Stenen met bijzondere krachten, speciaal voor hen. De jongens koesteren de stenen nu al. 

Nadat iedereen een ijsje in het dorp Veghel heeft gegeten is het tijd om de buiken flink te vullen bij McDonald’s in Rosmalen. Frietjes, milkshakes en hamburgers… het gaat er in als… als hamburgers!  

Terwijl Aklilu zijn hamburger en frietjes eet, wordt hij door Marjolein en Marco verrast met een lego bouwpakket van Harry Potter en een prachtig tekenboek met stiften en kleurpotloden. Aklilu glundert, wat is hij trots en blij. 

Met een volle buik en prachtige cadeaus is er een einde gekomen aan deze mooie Droomdag. Marco brengt Aklilu en Max naar het thuis van Aklilu. Max gaat gezellig mee. Tijdens de rit naar huis wordt er nog even flink harde muziek gedraaid en meegezongen op nummers van Frozen, Dance Monkey en heel veel andere nummers die DJ Max aanzet. 

Eenmaal thuis bij Aklilu is het tijd om afscheid te nemen. Het is een emotioneel afscheid, waarbij Aklilu aangeeft dat het de mooiste dag in z’n leven was en hij Marjolein gaat missen. 

Max woont een stukje verderop en wordt niet veel later opgehaald bij Aklilu thuis.  

Max en Aklilu liggen die avond allebei moe, maar heel blij en voldaan in hun bed. Het was een prachtige Droomdag waar ze nog graag aan terug denken! 

Marjolein van der Pol en Marco Haasjes van Inspyre

De Droomdag van Aklilu zou nooit zo’n enorm succes geweest zijn zonder: